Editie Migraine
Medicatieovergebruikshoofdpijn is zeldzamer dan je denkt.
De diagnose Medicatie Overgebruik Hoofdpijn (MOH) wordt veel te vaak en meestal ook nog onterecht gesteld. Volgens de ICHD-3 criteria moet er bij MOH namelijk sprake zijn van een al bekende primaire hoofdpijn die geleidelijk veranderd is in een, minimaal 3 maanden bestaande, chronische dagelijkse hoofdpijn. Bij meer dan de helft zou dan MOH opgetreden, waarbij het uitlokkende medicijn specifiek benoemd zou moeten worden. Er staat uitdrukkelijk dat de hoofdpijn meestal verdwijnt na staken van het overgebruik. Het lijkt me logisch dat er dus staat dat bij het ontbreken van alle criteria alleen maar gesproken kan worden over mogelijke MOH.
De patiënten die ik verdenk van MOH hebben meestal inderdaad een aanvalsgewijze hoofdpijn gehad, die geleidelijk is veranderd in een chronische dagelijkse hoofdpijn. Op het moment dat ik ze als nieuwe patiënt zie, is het echter te laat en feitelijk onjuist om de diagnose “migraine” te stellen. Formeel kan dus niet aan alle criteria voor MOH voldaan worden. In deze, meest voorkomende klinische situatie, spreek ik dan ook alleen nog over mogelijke MOH . Dat is trouwens ook veel vriendelijker en minder stigmatiserend naar mijn patiënten. Mogelijke MOH komt, bij nieuwe patiënten bij Hoofdpijncentra, natuurlijk wél heel vaak voor.
Begin dit jaar is een zeer interessant overzichtsartikel verschenen over MOH.1 Hierin wordt bevestigd dat het in de praktijk inderdaad erg lastig blijft de causaliteit tussen de hoofdpijn en de (overgebruikte) medicatie vast te stellen. Ook daar staat nogmaals dat er meestal beter over mogelijke MOH gesproken zou moeten worden, maar dat men het helaas maar op MOH houdt omdat er geen ICDH-3 definitie bestaat.
Ik blijf desondanks toch alleen mogelijke MOH zeggen. Het gaat hier om mensen met een chronische dagelijkse invaliderende hoofdpijn, meestal met een serieuze onderliggende primaire hoofdpijndiagnose. De behandeling van die mogelijke MOH bestaat uit goede communicatie en voorlichting, afkicken onder begeleiding en adequate ondersteuning en dat in een 6-12 weken durend proces. Het is al moeilijk genoeg om patiënten mee te krijgen, zeker omdat de klachten vaak initieel verergeren én 10-40% ook nog het risico loopt op terugval binnen 5 jaar. Beschuldigingen als “u heeft MOH” helpen daar absoluut niet bij.
Wil je dit artikel verder lezen?
Vanwege wet- en regelgeving zijn veel artikelen exclusief voor medische specialisten met de bevoegdheid tot voorschrijven. Voor verpleegkundigen zonder deze bevoegdheid is een beperkt deel toegankelijk.